We hopen er natuurlijk zo min mogelijk mee te maken te krijgen, maar het komt weleens voor dat een werknemer vanwege ziekte voor lange tijd niet in staat is zijn eigen functie in te vullen. In deze tijd moeten er afspraken worden gemaakt met een bedrijfsarts en moet er een stappenplan worden gecreëerd om de werknemer zo efficiënt mogelijk terug aan het werk te krijgen. Dit proces wordt ook wel een re-integratietraject genoemd. Maar wat houdt zo'n traject precies in? Met welke plichten en taken hebben de partijen te maken, en is het mogelijk om sommige ervan uit handen te geven? In deze blog vertellen we je alles over re-integratietrajecten.
Een re-integratietraject, uitgelegd
Wanneer een werknemer voor langere tijd uit de roulatie is, kan het hervatten van de werkzaamheden een flinke klus zijn. Niet alleen is er in de tijd dat de werknemer weg was misschien veel veranderd, maar ook voor de werknemer zelf kan het spannend zijn om weer terug te keren naar de werkvloer. Hij of zij kan misschien langdurig ziek zijn geweest, of bijvoorbeeld thuis hebben gezeten met een burn-out.
Tijdens een re-integratietraject wordt de werknemer daarom op een persoonlijke en doelgerichte manier weer terug aan het werk geholpen. Dit kan op verschillende manieren gebeuren, en brengt voor zowel werknemer als werkgever een aantal plichten en taken met zich mee. Een re-integratietraject is een verplichting na afwezigheid, waarvoor beide partijen verantwoordelijkheid moeten dragen.
Re-integreren van a tot z
Een bedrijfsarts speelt een centrale rol gedurende het re-integratietraject, omdat deze vaststelt in welke mate iemand belastbaar is. Dit mag zowel een zelfstandig gevestigde arts als een arbo-arts zijn. Binnen de eerste zes weken van afwezigheid moet deze bedrijfsarts een probleemanalyse hebben gemaakt. Hierin staat beschreven wat de reden is van tijdelijke arbeidsongeschiktheid, hoe hij of zij herstel voor zich ziet en wanneer hij of zij denkt dat de werknemer weer aan het werk zou kunnen. Dit is onderdeel van het proces dat in de regeling Procesgang eerste en tweede ziektejaar is ingesteld.
Dit proces kan de werknemer en werkgever houvast bieden in het maken van een stappenplan voor re-integratie. Binnen de eerste acht weken van verzuim wordt er bovendien een plan van aanpak opgesteld, waarin wordt beschreven wat beide partijen gaan doen om de werknemer weer aan het werk te krijgen. De probleemanalyse van de bedrijfsarts is hierin leidend. Mocht de werknemer in week 42 nog niet terug aan het werk zijn, kan de werkgever deze melden bij het UWV. In het tweede ziektejaar kan de werknemer vanaf de 91e week na het starten van de re-integratieregeling een WIA-aanvraag indienen. Natuurlijk hoeft het idealiter niet zover te komen, en heeft de werknemer hiervoor zijn of haar werktaken alweer opgepakt.
Jouw plichten als werknemer en werkgever
Er zijn dus verschillende partijen betrokken bij het re-integratieproces dat plaatsvindt, en deze hebben allemaal hun eigen taken en plichten te vervullen.
Voor de werknemer
De werknemer moet natuurlijk proberen zo veel als mogelijk te doen om spoedig zijn of haar werkzaamheden op te pakken. Bijdragen aan re-integratie is dan ook de eerste plicht – en dat wordt serieus genomen. Onvoldoende meewerken kan zelfs leiden tot een loonsanctie. In principe moet de werknemer akkoord gaan met eventuele verlangens vanuit de werkgever. Hierbij kan je bijvoorbeeld denken aan een cursus volgen of tijdelijk andere werkzaamheden verrichten. Voor de werknemer is het daarom vooral belangrijk om een een actieve rol te behouden in het re-integreren. Nadenken over haalbare taken, beschikbaar zijn voor controleafspraken en de afspraken uit het re-integratieplan naleven horen hier ook bij.
Voor de werkgever
Waar het voor de werknemer vooral gaat over het naleven van de gestelde eisen en het volgen van het stappenplan, is het aan de werkgever om te voorzien. Wanneer er een re-integratietraject moet plaatsvinden, is het inschakelen van een bedrijfsarts of de arbodienst de eerste belangrijke stap. Zij zullen vervolgens assisteren bij de verschillende aankomende stappen. Ook geeft een bedrijfsarts advies over de eventuele arbeidsmogelijkheden waarover de werknemer nog wél beschikt.
Als werkgever ben je in eerste instantie dus verantwoordelijk voor de begeleiding door het re-integratieproces van de zieke medewerker. Hierbij is het het belangrijkste dat deze de kans krijgt om terug te keren in de eigen functie - desnoods met wat aanpassingen. Wanneer dit écht niet meer gaat, is het ook aan de werkgever en werknemer om passend werk binnen het bedrijf te zoeken. Motiveren is een groot deel van je takenpakket tijdens een re-integratieproces. Wanneer een werknemer onvoldoende meewerkt, is het aan de werkgever om deze daarop aan te spreken. De kosten van het re-integratietraject liggen altijd bij de werkgever.
Je re-integratietraject uitbesteden: waarom wel of niet?
Een re-integratietraject kan voor de werknemer, maar vooral ook de werkgever, een flinke klus zijn. Het traject kost namelijk niet alleen veel tijd, maar vergt ook veel moeite en aandacht. Regelmatig overleggen, het vastleggen van zaken, het registreren van je stappen en het consulteren met de bedrijfsarts: het re-integratieproces kan ook de werkgever niet in de koude kleren gaan zitten. Het re-integratietraject uitbesteden behoort tot de opties. Hierbij bespaar je tijd, maar is ook zeker dat bepaalde blinde vlekken niet over het hoofd worden gezien. Als werkgever kan het namelijk voorkomen dat bepaalde pijnpunten bij de werknemer niet direct opvallen. Een frisse blik kan hierbij helpen- ook als het op communicatie aankomt. Ten slotte kunnen fouten in administratie bij een re-integratietraject in eigen beheer leiden tot sancties. Uitbesteden van het re-integratietraject is geen verplichting, maar kan dus wel behulpzaam zijn.
